Het Standpunt

Toeristen proberen te lezen wat er op mijn trui staat.
Het is een uitleg over wie ik ben geweest en wat de burgemeester van mij vond.
Ze begrijpen het niet.
Ze fluisteren iets in het Portugees en het gaat over de vorm van mijn neus.

Twee jonge mensen gaan op mijn schoot zitten.
Ze doen alsof ik een bank ben, .
Ik maak mezelf zo zacht mogelijk.
Eén van hen drukt een sigaret uit in mijn navel.

Een klein jongetje schopt tegen mijn scheenbeen.
Hij scheldt me uit.
Hij begint te huilen.
Ik doe alsof ik het niet voel.

Een man met een pillende jas vraagt of ik zijn moeder te eten kan geven.
Ik wil sorry zeggen.
Hij gooit een muntje tegen me aan.
Niemand raapt hem op.

Lees hier de andere twee teksten van Mees!